ธุดงควัตร Wandering (2016) ความยากไร้ ความโดดเดี่ยว และความรู้สึกผิด ที่หมุนวนเป็นวัฏจักรไม่จบสิ้นในใจชายวัยกลางคนจากแดนอีสานที่มาทำงานในจังหวัดชุมพร ยิ่งทุกข์ทวีด้วยฤทธิ์เหล้า จนทำให้ชีวิตเขาโซเซไร้ทิศทางไม่ต่างจากแต่ละก้าวที่ย่างเดิน แต่การได้พบกับพระป่ารูปหนึ่งก็ทำให้เขาตัดสินใจเปลี่ยนแปลงตัวเองด้วยการออกบวช ซึ่งแน่นอนว่าเส้นทางแห่งธรรมสายนี้ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ
‘ธุดงควัตร’ เป็นผลงานภาพยนตร์ขนาดยาวลำดับที่ 4 ของ บุญส่ง นาคภู่ ที่ยังคงตั้งใจถ่ายทอดวิถีชีวิตของผู้คนในสังคมชนบทที่เห็นได้ไม่บ่อยนักบนจอเงิน โดยก่อนหน้านี้บุญส่งเลือกนำเสนอความทุกข์ของชาวบ้านซึ่งเกิดจากภาวะเศรษฐกิจและความไม่เท่าเทียมทางสังคมผ่าน ‘คนจนผู้ยิ่งใหญ่ (2553)’ ‘สถานี 4 ภาค (2555)’ และ ‘วังพิกุล (2556)’ ในขณะที่ผลงานล่าสุดได้ฉีกไปเล่าเรื่องราวของวงการสงฆ์แทน ซึ่งตัวผู้กำกับเองก็นำประสบการณ์ที่เคยบวชเรียนนาน 10 ปีมาถ่ายทอด
ที่ผ่านมาภาพยนตร์ไทยซึ่งนำเสนอภาพพระสงฆ์มักมีไม่หลากหลายนักคือถ้าไม่ตลกโปกฮา ก็ออกแนวมาเพื่อสั่งสอนอย่างโจ่งแจ้ง(เหมือนตอนจบของละครตบตีหลายเรื่อง) หรือไม่ก็เป็นสายดาร์กที่หมิ่นเหม่ต่อการโดนห้ามฉาย แต่ ‘ธุดงควัตร’ เลือกที่จะสะท้อนวิถีสงฆ์ที่น้อยคนจะได้สัมผัส ยิ่งเป็นพระสายปฏิบัติด้วยแล้วยิ่งแทบไม่ถูกพูดถึงในหนังไทย